Waarom spiritualiteit bij mij niet werkt. Deel 134: Aartsengelen

Aan het eind van een lange werkdag lig ik languit op bed voor een Yoga Nidra-sessie. 

Tijdens de sessie bedenk ik me ineens dat ik contact moet leggen met Aartsengel Michaël. Dat kan nooit mijn eigen gedachte zijn, want waarom zou ik zoiets denken? Ik heb niets met aartsengelen en ik wist ook niet dat je contact met ze kan leggen. 

Blij dat ik eindelijk een spirituele ingeving heb gekregen, app ik een vriendin of zij zijn telefoonnummer heeft. 
Ze appt terug: ‘voordat je in slaap valt, vraag je aartsengel Michaël van het licht (ik zeg dit er toch maar even bij) om je informatie te geven tijdens je droomslaap. Leg pen en papier klaar.’
Ik vraag me af welke demonen ik oproep als ik ‘van het licht’ er niet bij vermeld. 

De volgende ochtend heb ik geen informatie gekregen. Ik snap dat wel. Je zult maar aartsengel zijn en iedere nacht door miljoenen mensen wereldwijd worden gevraagd om informatie. Wat voor informatie willen al die mensen überhaupt? 
Ik bestel een boek over deze aartsengel, om hem wat beter te leren kennen. Niet bij de boekwinkel waar ik werk, want wat zullen ze van me denken.

Als ik die nacht al twee uur klaarwakker in bed lig, besluit ik de gok te wagen:

'Aartsengel Michaël. Ik weet dat ik heb gevraagd om informatie, maar eigenlijk wil ik gewoon een genadige slaap...’ Genadige slaap? Dat klopt niet. Waarom gebruik ik zo’n woord? Waarom zit ik überhaupt in het luchtledige te praten?

Maar ja, als ik het niet goed doe, roep ik vast hel en verdoemenis over mezelf af, dus ik begin opnieuw:

'Aartsengel Michaël van het licht.’ Ik voel hoe mijn hart harder begint te bonzen en m’n wangen warm worden. Van het licht. Dat heb ik er net niet bij gezegd. Oh kut, straks word ik niet meer wakker. 'Shit, vergeet alles wat ik heb gezegd! Ik wil gewoon lekker slapen en uitgerust wakker worden.’

Weer twee uur later lig ik nog steeds wakker.
De volgende ochtend heb ik alleen informatie van mijn smartwatch. Die zegt dat het geen goede nacht is geweest en dat ik toch echt moet proberen wat meer slaap te krijgen.

Diezelfde dag krijg ik het boek over Michaël binnen. In het eerste hoofdstuk staat:
'Ik ben degene die jou beschermd heeft bij gevaar.
Ik ben degene die jou veilig gehouden heeft.’
En ik denk: ‘Veilig? Beschermd? Pfff... dat had dan wel wat beter gekund, Michaël.’
Waarop ik een stem in mijn hoofd hoor denderen:
'JE LEEFT TOCH NOG, IS HET NIET?’
Missie geslaagd: contact gelegd én informatie gekregen. Maar ik kan me goed voorstellen dat het een kutbaan is, aartsengel zijn.

© Jessica Leffers 2021

Niets van deze blog mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de schrijver.