Frietje saté met

Het felle licht prikt in mijn ogen, maar het doet me niets, want daar, over de toonbank heen, wordt mij de puntzak aangereikt. Ik pak hem aan; de hitte die door het papier straalt, brandt in mijn hand. 

Bovenop de friet ligt een dikke klodder, roomwitte, zijdezacht glanzende mayonaise zij aan zij met een even dikke klodder, bruine, mat glanzende satésaus. 

De oppervlakten van de klodders zijn hobbelig; de saus is over de versgebakken friet gedrapeerd en is langzaam naar beneden aan het glijden, de silhouetten van de frietjes in de saus weergevend. 

Precies op het grensvlak van roomwit met mat bruin, staat fier een felblauw vorkje  als een vlaggenstok triomfantelijk rechtop, alsof het zeggen wil: “je zult mij zó hard nodig hebben als je geen vieze, vette, vingers wilt krijgen”. 

Ik neem de puntzak in mijn andere hand en direct wordt ook die hand prikkelig warm door de hitte die door het papier straalt. Mijn vrijgekomen hand negeert nog even het felblauwe vorkje en gaat af op een goudbruin frietje dat net boven de saus uitsteekt. Zonder de saus die eromheen ligt aan te raken, pakken mijn vingers het frietje vast en trekken hem langzaam omhoog, waardoor de saus een tweekleurig spoor over de lengte van het frietje achterlaat. Mijn vingers voelen het knapperige velletje van het frietje en de zoute korreltjes die in het vet kleven. Dit gevoel wordt razendsnel naar mijn smaakpapillen gezonden, waar het water me nóg meer in de mond loopt. 

Ik hef mijn arm langzaam op, het eerste frietje uit deze puntzak langzaam naar mijn mond bewegend. Ik sluit mijn ogen en stop het frietje in mijn mond, zet mijn tanden erop, zo lang mogelijk proberend het frietje nog niet met mijn tong en verhemelte in aanraking te laten komen. De hitte van het frietje straalt fel en gemeen door mijn voortanden. Ik bijt af, en het frietje valt op mijn tong. Ik voel het koele van de mayonaise op mijn tong, naast het lauwwarme van de satésaus. Gevolgd door de hitte van het stukje friet. Ik laat het stukje friet door mijn mond gaan en kauw langzaam, genietend van substantie in mijn mond: het hete, knapperige frietje met de droge, korrelige kruimels in de binnenzijde, het romige en koele van de mayonaise, het lauwwarme en pittige van de satésaus, de zoutkorreltjes en het vettige... 

Een zachte kreun ontsnapt er uit mijn keel als ik het lauwwarme goedje doorslik.

© Jessica Leffers 2014

Niets van deze blog mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de schrijver.