All that Jess!

Zweef Stijg uit boven het alledaagse Ga Ga voorbij de horizon van wat nu zichtbaar is Overzie Verruim de opvatting over het Zelf Ga Ga de angst voor het onbekende met kracht te lijf zodat de vleugels van de ziel zich kunnen uitslaan in de altijd aanwezige bries van de adem van de Grote Geest Herken de plekken in je ziel persoonlijkheid emoties psyche die versterking behoeven Geef jezelf toestemming vrijheid te zien als iets dat je toekomt Jaag de vreugde na waarnaar je hart verlangt Zweef op de adem van de Grote Geest Zweef © Jessica Leffers 2015 Niets van deze blog mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier

Wat zou er gebeuren als God (of hoe je hem/haar/het ook wilt noemen), een bootvluchteling, een voorstander en een tegenstander van opvang voor vluchtelingen met elkaar in gesprek zouden gaan? Zou de tegenstander, in aanzien van God en in aanzien van een vluchteling van vlees en bloed, bij zijn standpunt blijven? Het standpunt dat het een feest is als mensen verzuipen? Zou de voorstander in zijn handen wrijven, omdat hij vindt dat hij het zo goed doet als voorstander? Dat hij zo vol begrip is? Zou de vluchteling luisteren naar de meningen van de anderen en begrip tonen voor zowel de voor- als tegenstander, zonder een mening over hen te vormen? Zou God de voor- en tegenstander berispen, en zeggen dat ze beiden overlopen van hypocrisie en een te groot ego? Of berispt God niemand? Zou God hen gewoon een inzicht laten krijgen? Hen laten zien hoe ze voor de slachtoffers van de MH17 een kaarsje op FaceBook brandden en langs de kant van de weg stonden tijdens de rouwstoet?

La porte est verrouillée C’est la nuit La chambre est vide dans la noir Pas de glaces On ne dort jamais Je suis méchante J’ai besoin de la souffrance des autres Je regarderai de tous mes yeux Quelle extravagance C’est le bourreau, qui frôle, Qui caresse et qui ne fait jamais assez mal « La souffrance n'a pas encore commencé Je ne tu laisserai pas Je te tiens Chienne ! A plat ventre ! » Nous allons nous faire du mal : De torture physique Je ne crierai pas Faites-le donc ! C’est insupportable ---- Geschreven naar aanleiding van het stuk 'Huis clos' van Jean-Paul Sartre.  De vertaling: Vierduizend kleine ontsnappingen De deur is op slot Het is nacht De kamer leeg en donker Er zijn geen spiegels Geslapen wordt hier nooit. Ik ben slecht Ik heb een buitensporige fantasie Ik heb het lijden van anderen nodig He