Quatre mille petites évasions (Huis clos)

La porte est verrouillée

C’est la nuit

La chambre est vide dans la noir

Pas de glaces

On ne dort jamais

Je suis méchante

J’ai besoin de la souffrance des autres

Je regarderai de tous mes yeux

Quelle extravagance

C’est le bourreau, qui frôle,

Qui caresse et qui ne fait jamais assez mal

« La souffrance n'a pas encore commencé

Je ne tu laisserai pas

Je te tiens

Chienne ! A plat ventre ! »

Nous allons nous faire du mal :

De torture physique

Je ne crierai pas

Faites-le donc !

C’est insupportable

----

Geschreven naar aanleiding van het stuk 'Huis clos' van Jean-Paul Sartre. 

De vertaling:

Vierduizend kleine ontsnappingen

De deur is op slot

Het is nacht

De kamer leeg en donker

Er zijn geen spiegels

Geslapen wordt hier nooit.

Ik ben slecht

Ik heb een buitensporige fantasie

Ik heb het lijden van anderen nodig

Het met mijn ogen verslinden.

Daar is de beul die streelt,

Liefkoost en die nooit pijn genoeg doet.

“Het lijden is nog niet begonnen.

Ik laat je niet met rust.

Ik heb je in mijn macht.

Teef! Kruip maar!”

We zullen elkaar pijn doen:

Lichamelijke folteringen

Ik zal niet schreeuwen

Maar doe het dan toch.

Het is onverdraaglijk

© Jessica Leffers 2015

Niets van deze blog mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de schrijver.