All that Jess!

Verdwaald. Ik ben verdwaald. Alleen maar geluiden van blij kwetterende vogels, maar ik ben verdwaald. De zon schijnt vrolijk door het bladerdek, maar ik ben verdwaald. De wereld draait door, maar ik ben verdwaald. Als ik de weg niet kwijt zou zijn, zou ik genieten van de omgeving, maar ik ben de weg wél kwijt.  Ergens heb ik een verkeerd pad genomen, een pad gekozen wat niet het juiste was. Was dat al meteen aan het begin van mijn reis? Of pas ergens halverwege? Omkeren is geen optie, ik ben inmiddels al zoveel zijwegen ingeslagen dat ik de weg terug niet meer kan vinden. De wereld draait door, maar ik ben verdwaald. De zon schijnt vrolijk door het bladerdek, maar ik ben verdwaald. Alleen maar geluiden van blij kwetterende vogels, maar ik ben verdwaald. Ik ben verdwaald. Verdwaald. © Jessica Leffers 2015 Niets van deze blog mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij ele

Daar zit ze dan. Haar perkamentachtige, haast doorschijnende gezicht is omringd door rommelige, witte krullen. Ze straalt een serene rust uit. Haar magere beentjes bungelen net boven de grond en over de knokige knietjes heeft ze netjes haar nachtjapon gedrapeerd. Haar buik, dik van het vocht, puilt uit het verder magere lijf. Op de plek waar ooit haar borsten zaten is het plat. De blik in haar ogen verraadt haar ongeduld; ze wil haar bed weer in. Ze wil dat Hij haar komt halen. Maar het is haar tijd nog niet. Nog steeds niet. © Jessica Leffers 2015 Niets van deze blog mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de schrijver.

Als import Brabander snap ik niets van carnaval. Alle vooroordelen zie ik er in bevestigd. En ik wil het op zich best snappen, maar er is niemand die het me uit kan leggen. De meesten die ik spreek weten niet eens hoe het carnaval ontstaan is ('Iets met vasten. Ervoor of erna, dat weet ik niet precies'). Voor de meesten is het ook gewoon om de gezelligheid te doen. En daar hoort nu eenmaal een pilsje bij. Of twee. Of drie. Als niet drinker snap ik misschien nog wel minder van carnaval dan als import Brabander.  Alles in mij wil het weten, zich er in mengen, de sprong wagen. En vandaag deed die kans zich voor. Ik hoorde een hoop trommels, toeters en muziek in de straat. 'Ha', dacht ik, 'de optocht!' Niet gehinderd door enige kennis over een carnavalsoptocht, gooide ik mijn boek opzij en spoedde mij naar het balkon. Ik verwachtte daar het mooiste uitzicht te hebben op alle praalwagens. Overigens, ook weer niet gehinderd door enige vorm van kennis over praalwag