Een goed gesprek

Wat zou er gebeuren als God (of hoe je hem/haar/het ook wilt noemen), een bootvluchteling, een voorstander en een tegenstander van opvang voor vluchtelingen met elkaar in gesprek zouden gaan?

Zou de tegenstander, in aanzien van God en in aanzien van een vluchteling van vlees en bloed, bij zijn standpunt blijven? Het standpunt dat het een feest is als mensen verzuipen?

Zou de voorstander in zijn handen wrijven, omdat hij vindt dat hij het zo goed doet als voorstander? Dat hij zo vol begrip is?

Zou de vluchteling luisteren naar de meningen van de anderen en begrip tonen voor zowel de voor- als tegenstander, zonder een mening over hen te vormen?

Zou God de voor- en tegenstander berispen, en zeggen dat ze beiden overlopen van hypocrisie en een te groot ego? Of berispt God niemand? Zou God hen gewoon een inzicht laten krijgen? Hen laten zien hoe ze voor de slachtoffers van de MH17 een kaarsje op FaceBook brandden en langs de kant van de weg stonden tijdens de rouwstoet? Hen laten zien dat ze meeleefden met Charlie en verkondigden dat ook zij Charlie waren? Maar dat ze voor de bootvluchtelingen geen kaarsje branden, niet langs de kustlijn staan om hen de laatste eer te bewijzen en zichzelf zeker niet met de vluchteling identificeren?

Zou de vluchteling de boel willen sussen? Zou hij vertellen dat hij niet komt om verdeeldheid te zaaien, of onbegrip, of ruzie? Zou hij uitleggen dat hij alleen maar op zoek is naar veiligheid? Dat het niet zijn bedoeling is om Europa zijn welvarendheid en geluk af te pakken? En zou God dan laten zien dat de voor- en tegenstander hetzelfde zouden doen én bij aankomst in het beloofde land ook nog de arrogantie zouden hebben om eisen te stellen?

Zou God hen laten inzien dat ze met twee maten meten? Dat de voorstander bijvoorbeeld geen goed woord over heeft voor de tegenstander en daarmee eigenlijk dezelfde haat verkondigt als de tegenstander?

Zou God hen laten zien dat ego niets anders is dan angst? Zou God hen laten zien dat, door geluk te delen, er alleen maar meer geluk komt? Dat geluk nooit op kan raken? Zou God hen laten zien dat er geen terroristische aanslagen, oorlogen, ruzies, haat, angst en ongelijkheid meer zou zijn als iederéén zijn ego los zou laten en geluk zou leren delen?

Wat zou er gebeuren als God, een bootvluchteling, een voorstander en een tegenstander met elkaar in gesprek zouden gaan?

-----

De afgelopen zes weken heb ik een zeer intensieve columncursus gevolgd bij Luuk Koelman. Ik heb ontzettend veel geleerd. De laatste opdracht was een column te schrijven n.a.v. het nieuws rondom de bootvluchtelingen. Een zeer specifieke opdracht waar al zo ontzettend veel over gezegd en geschreven is. Ik heb een week lang getwijfeld; wat heb ik daar nu aan toe te voegen? Wat is eigenlijk mijn mening? Ik heb de afgelopen week drie columns geschreven, die allemaal varieerden van zeer slecht tot middelmatig. Het voelde als een examen. Het voelde alsof ik met mijn column de bootvluchtelingen moest kunnen redden. Vandaag, twee uur voor de deadline, kreeg ik een ingeving. Bovenstaande column is daaruit voort gekomen. 

© Jessica Leffers 2015

Niets van deze blog mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de schrijver.