Koningsdag 2.0

Lieve Máxima,

Het spijt me dat ik je niet kan bellen. Ik wil Alex gewoon even niet meer zien of horen na wat hij me heeft aangedaan.

Ondanks dat maak ik me echt een beetje zorgen om jou.

Ik snap het wel; dat gedoe rondom Koningsdag...

Koningsdag. Het bekt ook gewoon niet lekker.

Koninginnedag wel. Dat klinkt als een bijtje dat rond een felgekleurde bloem zoemt op een mooie lentedag. En zo was het ook altijd op Koninginnedag: luchtig, gezellig, zonnig.

Koningsdag klinkt als een soldaat die bij droog, grauw weer, met zijn hakken klakt en in de houding springt. En, lieve Max, zo lijkt het ook te worden: afstandelijk, droog, grauw en iedereen in de houding.

Dat komt vooral omdat Lex het koekhappen, zaklopen en spijkerpoepen afschaft. Dat gaf juist sjeu aan de dag; interactie met het Nederlandse volk. Zien ze jullie eens in niet al te charmante houdingen. Zo’n toiletpot onder je arm maakt je toch een beetje tot een gewoon mens. Je weet dat Nederlanders dat hoog in het vaandel hebben: doe maar gewoon...

Dat Alex wil vernieuwen, begrijp ik. Dat moet ook. Maar dat doet hij nu juist niet! Hij grijpt terug op het nog veel ouderwetsere defilé, uit de tijd van Juliana. Heb je hem dat verteld?

Ik hoorde hem laatst zeggen dat Koningsdag in het teken moet staan van ontmoeting en verbinding. Maar hoe wil hij dat bereiken als jullie op een boot en in een bus zitten?

Natuurlijk zijn die handjes en tekeningen strontvervelend, maar ontmoeten? Verbinden? Dat gaat op die manier toch niet?

Ik begrijp zo goed je frustratie. Ik had daar graag persoonlijk met jou en Alex over gesproken, maar ik wil Alex echt even niet zien. Ik ben nog steeds geschokt omdat ik niet mee mag. En heus niet alleen voor mijzelf, ook voor het Nederlandse volk. Ik kreeg altijd zoveel brieven van mensen die voor de tv zaten met een oranje Tom Pouce en een advocaatje, om te zien welk hoedje ik op had...

Ach lieve schat, het wordt nooit meer zoals het was. Ik weet zeker dat je het dit jaar ook weer goed zal doen. Jij bent immers dat bijtje én die bloem. Dus laat Alex maar denken dat hij vernieuwend is. Het draait uiteindelijk toch om jou en dat weet hij ook. Stiekem blijft het Koninginnedag.

Lieve groet,

Beatrix

----

Dit is de tweede column die ik heb geschreven voor de 6-weekse cursus Columns Schrijven van Luuk Koelman.

Het lijkt nu een beetje mosterd na de maaltijd, maar ik schreef deze column begin april, toen bekend werd dat prinses Beatrix en Pieter van Vollenhoven niet mee zouden gaan.

© Jessica Leffers 2015

Niets van deze blog mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de schrijver.